Vivian Maier, choć znana głównie z fotografii ulicznej, pozostawiła również fascynujący dorobek w dziedzinie autoportretów. Oto kilka zalet charakteryzujących jej autoportrety:

Intymność i szczerość: Autoportrety Vivian Maier emanują intymnością i szczerością. Jej zdolność do pokazywania własnej osoby w różnych kontekstach, czasem nawet w najbardziej prywatnych momentach, sprawia, że widzowie odczuwają autentyczność i głębię jej doświadczeń.

Eksperymentowanie ze stylem i techniką: Maier eksperymentowała z różnymi stylami i technikami w swoich autoportretach. Zdolność do adaptacji różnych estetyk i podejść artystycznych sprawia, że jej autoportrety są zróżnicowane i interesujące.

Narracja życiowa: Autoportrety Maier stanowią nie tylko zapis jej fizycznego wyglądu, ale także narrację jej życiowych doświadczeń. Często można dostrzec w nich ślady życia w różnych miejscach i sytuacjach, co tworzy swoiste pamiętnikowe odzwierciedlenie jej podróży.

Zdolność do ukazywania emocji: Maier potrafiła wyrazić szeroki zakres emocji w swoich autoportretach. Od radości po melancholię, jej prace pełne są subtelnych niuansów emocjonalnych, co pozwala widzowi bardziej zidentyfikować się z artystką.

Zróżnicowane tła i konteksty: Autoportrety Vivian Maier często ukazują ją w różnych miejscach i sytuacjach, co dodaje im narracyjnej głębi. Zdolność do dostosowywania tła i kontekstu sprawia, że autoportrety stają się fascynującym zapisem jej podróży i życiowych przygód.

Refleksje nad tożsamością: Autoportrety Maier są nie tylko zwykłymi obrazami jej twarzy, ale także refleksją nad własną tożsamością i miejscem w świecie. Te refleksje są czasem subtelne, czasem bardziej ekspresywne, co sprawia, że autoportrety są wielowarstwowe i inspirujące do głębszych rozważań.

W sumie, autoportrety Vivian Maier to nie tylko dokumentacja jej fizycznego wizerunku, ale także fascynujący zapis jej artystycznej eksploracji i refleksji nad własnym życiem

Prowadzący warsztaty:

Zbigniew Wichłacz – autor zdjęć do filmów dokumentalnych, fabularnych i spektakli, dziekan Wydziału Operatorskiego łódzkiej Szkoły Filmowej.

Zbigniew Wichłacz współpracował między innymi z Magdaleną Łazarkiewicz, Markiem Koterskim, Witoldem Leszczyńskim i Robertem Glińskim. Profesor, był wykładowcą Wydziału Operatorskiego PWSFTviT w Łodzi, w latach 2005-08 oraz od roku 2016 jego dziekanem. Opiekun wielu studenckich etiud. Twórca licznych wystaw fotograficznych, m. in. „Bramy Miasta” prezentowanej na Festiwalu Człowiek w Zagrożeniu w 2013 roku.