Otaczająca nas natura była i jest także dziś inspiracją dla niezliczonych artystów. Podglądanie i uwiecznianie na fotografiach dzikiej przyrody to pasja ludzi, którym nie straszne brodzenie w błocie do kolan czy pobudki w środku nocy. Członkowie Związku Polskich Fotografów Przyrody, bo o nich mowa, wiedzą, że najpiękniejsze zdjęcia powstają tylko wtedy, kiedy podchodzimy do nich z prawdziwym zaangażowaniem i odpowiednią wiedzą. 

Coroczną tradycją Związku Polskich Fotografów Przyrody od wielu lat jest organizacja konkursu, podczas którego wyłaniane są najlepsze zdjęcia wykonane przez członków w danym roku. Przyroda to niekończące się źródło tematów. Dlatego, chcąc zaprezentować możliwie jak najszersze spektrum obrazów, konkurs obejmuje aż 9 różnych kategorii, z których każda skupia się na innym aspekcie otaczającej nas, dzikiej natury.

Jury pod przewodnictwem utalentowanego fotografa przyrody – Przemysława Jośko wybrało najlepsze prace nadesłane na konkurs „Fotograf Roku 2019 Okręgu Łódzkiego ZPFP” i to właśnie je możecie Państwo oglądać wystawione w Galerii ŁTF im. Eugeniusza Hanemana. Konkurs na charakter przekrojowy, dlatego tematyka i sposób realizacji 45 prezentowanych fotografii jest bardzo szeroki. Można zobaczyć sceny z życia dużych zwierząt, ale także owady, pajęczaki, rośliny, krajobraz czy impresje artystyczne na temat natury. Tyle punktów widzenia, ilu autorów zdjęć. Mamy nadzieję przekonać oglądających wystawę, że przyroda to niemal bezgraniczne źródło inspiracji i piękna dla fotografa.

Wernisaż wystawy odbędzie się 2 kwietnia o godzinie 18:30 w galerii fotografii im. Eugeniusza Hanemana w Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej 102.

Konkurs odbył się w środę, 27 marca 2019 r. o godz.18:30.

Jury rozpatrzyło i oceniło 59 prac 11 autorów i przyznało następujące nagrody:

I nagroda: Anna Folwarczny

II nagroda: Aleksander Psiurski

III nagroda: Kaja Psiurska

Wyróżnienie: Agata Małgorzata Kiełb

Nagroda za temat dodatkowy - Zwierze miejskie: Aleksander Psiurski

Prace konkursowe oceniało jury w składzie:

Marcela Paniak

Maciej Kossowski

Ponadto na wystawę pokonkursową zakwalifikowały się prace następujących autorów:

Agata Małgorzata Kiełb, Anna Folwarczny, Ula Sobieszek, Wojciech Psiurski, Sebastian Zieliński, Michał Woźniakowski

Komisarz konkursu: Robert Tarczyński

NASTĘPNY KONKURS 24.04.2019 r. GODZ. 18.30

Temat dodatkowy na kwiecień: „Obecność”

Zapraszamy na wernisaż wystawy fotografii Adama Fołtarza pt.: "Im głębiej w nas" który odbędzie 19 marca o godzinne 18:30 w Galerii Fotografii im. Eugeniusza Hanemana przy ulicy Piotrkowskiej 102 w Łodzi. Wystawę Będzie można oglądać od 19 marca do 1 kwietnia.

Inner landscapes Pejzaże wewnętrzne, czyli poznaj siebie

              Swoistym kluczem do zbioru pt. „Im głębiej w nas” może być maksyma wyryta na frontonie świątyni Apollina w Delfach (a spopularyzowana w starożytnym Rzymie): Nosce te ipsum! (poznaj samego siebie). Odnosi się ona w całej rozciągłości również do poszukiwania artystycznej tożsamości twórców. Adam Fołtarz nawiązuje w ten sposób do dyskursu pomiędzy awangardą i ponowoczesnością, do „rozdarcia” w sztuce pomiędzy uczuciem oraz intuicją jako narzędziem poznania, a formalnymi i filozoficznymi treściami, które dzieło przekazuje („obrazuje”). Włącza się w ten sposób do dyskusji na temat sztuki jako formy społecznego komunikowania. Język sztuki jest dla niego czymś więcej niż środkiem wyrażania myśli. Uznaje on, że jedną z podstawowych ról (zadań) artysty jest pomaganie laikowi w porządkowaniu jego kulturowego uniwersum. Większość malarzy wie, że ma do czynienia z relatywnymi poziomami abstrakcji, bowiem wszystko, co przedstawiają, jest zależne od wzroku, i aby było spostrzegane, trzeba TO przełożyć na inne zmysły. Obraz nigdy bezpośrednio nie odtworzy smaku, zapachu, powiewu wiatru czy nuty w głosie (dźwięku). Mamy do czynienia z fenomenem, ponieważ malarstwo (sztuki piękne) symbolizują takie właśnie zjawiska doskonale i skutecznie. Percepcja dzieł sztuki prowadzi do reakcji pokrewnych z wywoływanymi przez bodźce naturalne. Powyższą umiejętność posiadł i wykorzystuje w swojej twórczości Adam Foltarz. Operuje na odległości portretowej, która jest optymalnym obszarem intymności społecznej i swobodnej rozmowy, ale bywa, iż jak rzeźbiarz działa na tyle blisko swego modela, że szkicuje kształty niejako zmysłem dotyku. Obrazy/grafiki zdają się być bliskie, niemal na wyciągnięcie ręki, gdzie działa dotyk, a nie wzrok. Treści zawarte w obrazach czujemy w sobie jako reakcje motoryczne, a nie wzrokowe. Artysta z precyzją wyraził środkami plastycznego wyrazu niemal fizyczne manifestacje uczuć. Na uwagę zasługuje również jego percepcja i prezentacja przestrzeni, która, jak stara się nam pokazać, jest nie tylko tym, co może być postrzegane, lecz i tym, co może być pominięte. Gdy mówimy i myślimy o przestrzeni, mamy na ogół na myśli „puste miejsce” pomiędzy przedmiotami, bryłami (w naszym kręgu kulturowym przestrzeń jest pusta). Kwestia ta została wyraziście zasygnalizowana w cyklu „ Im głębiej w nas...” Zmiana faktury przedmiotu w polu wizualnym, zmiany jasności, sygnalizują nam istnienie krawędzi czy bryły. Stopniowe przejścia i zmiany (z użyciem waloru) są elementarnym sposobem postrzegania wypukłości i formowania bryły i kształtu. Kategorią, którą Adam Fołtarz uwypukla jest fenomen pomiędzy. Postrzeganie kształtu i układu zwłaszcza (interwał) jest tego podstawowym elementem. Autor sugeruje, że przestrzeń jest umowna, a jej percepcja jest zależna od kultury w której żyjemy. Zdaje się, że w swych pracach odnosi się do także do osiągnięć suprematyzmu (Kazimierza Malewicza), parafrazuje twórczo ewolucję jego poglądów i w efekcie nadaje mu nowe znaczenie. W ten sposób prace Adama Fołtarza inspirująco wpisują się w dyskusję nad istotnymi problemami współczesnych sztuk plastycznych. Nadanie znaczenia obrazowi również słowami (tytułem, nazwą, dookreślenie komentarzem itp.) jest formą podtrzymania interakcji z odbiorcą, a przy tym udostępnienia dzieła przez twórcę. Jednym z takich środków są stosowane przekazy metaforyczne (słowa Autora pomagają w ustabilizowaniu się znaczenia znaków, treści przekazu). Rządząca kodem zawartym w znaku społeczna umowa daje ludziom możliwość komunikacyjnego porozumienia. Znak w syntezie komunikatu nabiera formy znaczenia plastycznego. Siła obrazu tkwi w tym, iż posiada on moc oddziaływania równą ikonie. Prace zasługują na uwagę m.in. ze względu na wyczucie roli sztuki w komunikacji międzyludzkiej. Nasycone świeżą indywidualnością i oryginalnością form wyrazu oraz środków wypowiedzi, zawierają delikatnie podsunięte przez Autora mechanizmy sprzyjające ułatwieniu odkodowania, odbiorowi jego dzieł. Nowatorstwo treści i formy wyrazu oraz sposoby multiplikowania informacji dzięki asocjacjom, sprzyjają procesowi twórczej percepcji oraz interpretacji twórczości Adama Fołtarza.

dr Paweł Szczepaniak
Uniwersytet Warszawski

Zapraszamy na wystawę prezentującą perłę Dolnego Śląska – malownicze Międzygórze! Od teraz do końca maja wyeksponowane zostaną zdjęcia Pawła Rakowskiego – łódzkiego podróżnika, himalaisty i pasjonata gór. Na fotografiach uchwycił piękne pejzaże międzygórskich szlaków oraz architekturę samej miejscowości.

Międzygórze to malownicza miejscowość położona w województwie dolnośląskim, w Gminie Bystrzyca Kłodzka, u podnóża Śnieżnika. Umiejscowiona jest na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, wśród lasów i górskich potoków. To idealne miejsce dla miłośników aktywnego wypoczynku, w tym pieszych wędrówek.

Znajduje się tam liczna sieć szlaków, tras i ścieżek turystycznych. W Międzygórzu oraz jego pobliżu można znaleźć wiele urokliwych atrakcji, takich jak: – ścianki wspinaczkowe, – Rezerwat Wodospadu Wilczki, który jest jednym z największych wśród sudeckich wodospadów, – Halę Pod Śnieżnikiem – rozległą łąkę, na której znajduje się schronisko turystyczne, skąd można podziwiać widoki na okoliczne pasma górskie – Masyw Śnieżnika, Góry Bystrzyckie i Rów Górnej Nysy. Z pewnością warto odwiedzić: – Ogród Bajek, gdzie wśród licznych, ozdobnych roślin, dzieci mogą spotkać Koziołka Matołka, Bolka i Lolka, Pinokia, Gargamela, Kota w Butach, Krecika, Jasia i Małgosię, Ducha Gór i wiele innych, – 27 metrową Zaporę Wodną na rzece Wilczka, – Sanktuarium Matki Bożej Przyczyny Naszej Radości „Maria Śnieżna” oraz urokliwe kościółki.

Na wystawie zaprezentowanych zostanie 50 zdjęć, wykonanych podczas wyprawy fotografa na Dolny Śląsk. Podróżnik chciał ukazać piękno trudno dostępnych zakątków tego regionu oraz zachęcić do aktywnego spędzania czasu, w szczególności w wolne niedziele. Prezentacja zdjęć zlokalizowana zostanie między obok lokalu Z Pieca Rodem oraz na terenie strefy food court, a wstęp na nią będzie bezpłatny.

Prace artysty będzie można podziwiać w godzinach otwarcia Centrum.